Denk aan je hart!

Waar zijn we nou geweest vanmiddag?
Bij de cardioloog.
Waar is die ook alweer van?
Van het hart.
Oh ja, en wat hebben ze dan gedaan? Geen onderzoek hè?
Jawel, ze hebben een echo van je hart gemaakt.
En is daar wat uitgekomen? Wacht even, weet ik dat niet? Ik heb een lekkende hartklep.
Ja, dat klopt. Je kan je daaraan laten opereren.
Nou, daar begin ik niet meer aan. Ik heb dat al van kinds af aan. Mijn moeder riep vroeger, als ik op straat lekker aan het spelen was: "Denk aan je hárt!". En wat denk je? Alle kinderen pestten me daarmee, "Denk aan je hárt, denk aan je hárt!" riepen ze dan. En nu ben ik 81 geworden met dat hart, daar hoef ik me nu toch niet meer aan te laten opereren?
Weet je wat? Denk er nog maar even over na.
Nee hoor, dat hoeft niet. Mijn hoofd is veel erger, ik wou dat ze dát beter konden maken.

Was ik buiten vandaag?

Hallo?
Hoi Mam, met mij. Hoe gaat het?
Nou, het houdt niet over.
Waarom niet?
Ik ben oud.
Hoe voel je je dan?
Ik voel me 81. Allemachtig, ik ben al eenentachtig.
Was je TV aan het kijken?
Ja, maar d'r is niks aan. En ik kijk alleen maar op 3.
Kijk je naar De wereld draait door?
Ja, ik kijk heus niet de hele dag TV hoor, alleen 's avonds. Maar er is niet veel aan.
Je kunt ook eens naar een andere zender kijken, op 4 of zo.
Dat kan wel maar dan kijk ik eerst in de gids en dat trekt me dan niet zo.
Ben je nog wel buiten geweest? Het is zo mooi weer?
Dat weet ik niet. Dat is zo naar, kan best zijn dat ik buiten ben geweest maar daar weet ik niks meer van. Ik kan het me niet herinneren. Als ik dan ga kijken zie ik dat ik iets heb gekocht en dan denk ik dat ik wel buiten moet zijn geweest. Maar ik weet het echt niet meer.
Ik denk dat je met de fysiotherapie wel buiten bent geweest.
Even denken... dat zou wel kunnen, maar daar doe ik geen boodschappen mee, daar heeft ze geen tijd voor.
Volgens mij doet ze dat soms wel.
Nou kijk, en dat weet ik helemaal niet! Ik kan het me echt niet herinneren en dat vind ik eng.
Weet je, het klopt wel dat je het vergeet, maar op het moment zelf doe je geen gekke dingen hoor.
Oh, even afkloppen!
Ja, ik klop het ook af. Ik bedoel als je buiten bent weet je waar je naartoe moet en wat je gaat doen. Alleen naderhand weet je dat niet meer. Ik begrijp best dat het naar is, maar het is nou eenmaal zo. De laatste tijd is er ook steeds wel iemand bij. Je gaat eigenlijk niet zo snel alleen naar buiten. Als het echt onveilig zou zijn wordt het een ander verhaal.
Ik ga echt niet naar een bejaardentehuis hoor.
Dan moet je maar niet zeggen dat je het naar vindt.
Maar ik meen het wel.
Ja, dat weet ik. Stop nou maar met piekeren daarover, dat helpt in elk geval ook niet.
Nee, daar heb je gelijk in.
Ga maar lekker TV kijken verder.
Ja doe ik, de groetjes daar.
Ok, dag Mam.

De klok is niet te koop

Ik moet je toch even wat vertellen. Laatst kwam er een echtpaar aan de deur, die ken ik nog van vroeger.
Oh ja? Wie waren dat dan?
De naam kan ik me niet herinneren maar ik kende ze wel, van vroeger.
En kwamen ze op visite?
Nee, ze kwamen de klok kopen.
Hè?
Ja, dat zeiden ze: "We komen je klok kopen".
En toen?
Nou, toen heb ik ze eventjes goed duidelijk gemaakt dat die niet te koop is en toen gingen ze weer weg.
Wanneer is dat gebeurd?
Dat weet ik niet, pas geleden.
Is het echt waar?
Ja! Wat een lef hè, dat ze daar speciaal voor kwamen.
Ik kan het bijna niet geloven.
Nou, het is echt waar!

medicijnen #5

Hallo?
Hoi Mam, met mij. Haal ik je ergens vandaan?
Ja, ik zat helemaal ingekapseld.
En gaat het?
Nee, die telefoon staat te ver weg.
Je moet de telefoon ook naast je leggen voordat je in de stoel gaat zitten.
Ja, daar moet ik aan denken.
Luister eens, heb je vandaag andere medicijnen gekregen? Is de apotheek geweest?
Dat weet ik niet, ik denk het niet.
De geriater heeft gezegd dat je andere medicijnen moet, maar ik weet niet of dat vandaag al geregeld is.
Ik zal wel even gaan kijken wat ik heb...wacht even.... Er zit nog 1 pilletje in voor vanavond.
Is dat een langwerpig pilletje?
Ja, dat is de slaappil.
Ok, die kun je nog innemen vanavond. Van de week gaat er wel iets veranderen met de medicijnen.
Daar heb ik het niet zo op, ik ben helemaal niet goed geworden van die andere pillen.
Ja, dat is zo, maar je krijgt wel andere. De geriater heeft alles nagekeken en hij heeft ook het overzicht. Hij overlegt met de huisarts en dan krijg je waarschijnlijk deze week andere medicijnen.
Wat heeft hij nagekeken?
Je hebt een onderzoek gehad.
Welk onderzoek? Zie je nou, daar weet ik niks meer van!
Dat is ook al 2 weken geleden maar het staat in je boek. En nu krijg je medicijnen waardoor het beter zou moeten gaan.
Ik hoop het dan maar.
Nou, ik bel morgen nog wel even ok?
Ja ok.
Tot morgen dan, dag Mam.
Dag schat.

Medicijnen #4

Goeiemorgen met de Thuiszorg. Ik ben bij uw moeder en heb uw briefjes over de medicijnen gelezen maar volgens mij heeft uw moeder het verkeerde medicijn genomen gisterenavond. Het duurde wel even voor ik daar achter was maar de slaappil zit nog in het zakje en de antibiotica is eruit. Die heeft ze ingenomen, zegt ze.
Nou, dat is heel vervelend, ik heb nog zo getwijfeld of ik het eruit zou halen, maar ze wist heel goed welke pil ze niet meer ging nemen. Hoe voelt ze zich dan?
Dat is wel opmerkelijk: ze heeft heel goed geslapen, dus geen nachtmerries gehad. Verder zegt ze wel dat ze haar dag niet heeft.
Er is nu natuurlijk niets meer aan te doen, maar vanmiddag spreek ik de geriater. Ik zal het voorleggen en verwacht sowieso dat er wat zal veranderen in de medicatie. Dat zal ik dan laten weten.
Voor vandaag haal ik dan die pil eruit en ik zal het in het dossier schrijven. Mijn collega zal vanmiddag de goede medicijnen klaarleggen.
Fijn als u dat wilt doen. Wilt u tegen mijn moeder zeggen dat ik haar straks terugbel? Ik ben nu aan het werk en kan niet zo lang bellen. Maar wel goed dat u dit even doorgegeven heeft.
Ik zal het tegen haar zeggen.
Bedankt!

Medicijnen #3

Hoi Mam, hoe is het gegaan vannacht? Heb je goed geslapen?
Ja, hoezo?
Omdat je gisteren een slechte nacht had. Je zei dat het door de nieuwe medicijnen kwam.
Oh ja, en ze wilden dat ik die pil gisteren weer nam maar dat heb ik mooi niet gedaan.
Heb je die pil niet ingenomen? Dan gaat de blaasontsteking niet over.
Dat is ook al een stuk minder, ik geloof dat dat over is. Nee, van die pillen heb ik heel erge nachtmerries gehad, die neem ik niet meer.
Dan laat het maar, ik zal het morgen met de dokter overleggen.
Ok, dat is goed.

Medicijnen #2

Hallo? Ben jij dat?
Ja, Mam, wat is er aan de hand?
Heb ik je wakker gebeld?
Ja, het is 8 uur.
Oh sorry... ik heb zo'n zware nacht gehad...
Wat is er gebeurd?
Ik weet het niet precies, het was angstaanjagend, zo naar..
Wat was er dan?
Alsof er een groot onheil boven me was!
Een groot onheil? Hoe zag dat eruit?
Ik kan het niet beschrijven, maar het was angstaanjagend, zo eng! Weet jij dat ik gisteren weer een nieuwe pil erbij heb gekregen? Volgens mij komt het daardoor, ik moest dat gisteravond innemen.
Ja, ik weet dat. Die pillen zijn voor de blaasontsteking. Maar het is nu weekend, ik kan de dokter daar nu niet over bellen. En aan die blaasontsteking moet wel iets gebeuren, daar zijn die pillen voor.
Er was een explosie in mijn hoofd.
Wanneer was dat?
Ja, vannacht, toen het zo eng was.
En wat heb je toen gedaan? Ben je opgestaan?
Ja, wel even, geloof ik. Maar later ben ik weer in slaap gevallen.
Je kan ook op de knop drukken, waarom heb je dat niet gedaan?
Weet ik niet, heb ik niet aan gedacht...
Ben je nu net wakker geworden?
Ja, maar ik ben zo bang.
Ga je opstaan?
Ja, ze komen ook zo van de Thuiszorg.
Dat duurt nog wel een uur, maar het is goed om op te staan. Ik kom zo ook wel naar je toe.
Ok, tot straks.
Dag Mam.

Medicijnen #1

Met de huisarts van uw moeder, u wilde overleggen over de blaasontsteking van uw moeder?
Ja, want ze klaagt er nu alweer over terwijl deze week net de -ik geloof- vijfde kuur afgelopen is.
Ik ga haar dan nu een onderhoudskuur voorschrijven, voor 3 maanden. Die moet voorkomen dat ze opnieuw blaasontsteking krijgt.
Nu is het zo dat ik aanstaande maandag uitslagen van de geriater krijg, ook hij heeft daar onderzoek naar gedaan, maar dat is inmiddels 2 weken geleden. Daarna heeft ze alweer een kuur gehad en nu schrijft u dus weer iets anders voor? Wat zal hij gaan zeggen?
Waarschijnlijk hetzelfde als ik want deze kuur wordt doorgaans voorgeschreven als de blaasontsteking niet over gaat.
Ik ga het hem in elk geval wel vragen.
Ja, doet u dat maar. Ik zorg er in elk geval vast voor dat zij de medicijnen vandaag nog krijgt.
Ok, bedankt.

De telefoon gaat...

Huh oh, Hallo?
Hoi Mam, met mij. Haal ik je ergens vandaan?
Ja, ik zat met de benen in de hoogte en nou flikkerde ik zowat uit de stoel.
Flikkerde? He, wat zeg je nou?
Ja nou, ik zat in een dekentje gewikkeld, en ik viel echt bijna op de grond. Dat is geen grapje hoor!
Je moet de telefoon ook naast je neerleggen als je in die stoel gaat zitten met de benen in de hoogte.
Ik heb dat wel geprobeerd maar dan ligt die draad door de kamer. Dat lukt niet.
Maar Mam, de telefoon is draadloos, die kun je toch gewoon naast je neerleggen?
Oh, bedoel je zo...daar had ik niet aan gedacht. Hij moet toch op dat toestel liggen?
Ja, als je naar bed gaat leg je hem er weer op, dan laad ie wel weer op.
Dat is wel een goed idee ja, daar moet ik morgen dan maar aan denken.

Hoe gaat het met je moeder?

Hé Nicole, ik volg je blog al een tijdje maar er staat steeds geen nieuwe op, wat is er aan de hand?

Klopt, ik vind het moeilijk. Het gaat de laatste tijd wat minder met mijn moeder. Het begon allemaal met een blaasontsteking en hoewel ik dat pas later hoorde, het blijkt dat mensen met Alzheimer daarvan extra in de war kunnen raken. Waarschijnlijk is dat bij mijn moeder het geval. Inmiddels heeft ze de vijfde kuur gehad en hoop ik dat het eindelijk over is. Dat lijkt wel zo, want de afgelopen week vond ik haar beter te pas en maakte ze ook weer de 'vertrouwde' grapjes. Heel vervelend is ook dat ze zich erg bewust is van de situatie. Ze heeft zelf ook gevoeld dat het anders geworden is. "Het lijkt wel of ik iets heb gehad" zei ze, en ongeveer in dezelfde periode werd haar eetlust ook ineens minder waardoor ze af ging vallen. Het begon met kaas: "Ik kan er niet eens naar kijken, zó vies vind ik het ineens", zei ze. Daarna lustte ze bijna geen vleeswaren meer. Het leek net of ze ineens heel kritisch op het eten was geworden, (hoewel ze dat altijd wel is geweest) dan lag er wel groente maar het trok haar niet om het te koken. Ze 'verstopte' dat dan in de groentela zodat ze er niet elke keer naar hoefde te kijken. Ik was zelf ongeveer de enige die door had wat ze wel en niet lekker vond, en daardoor ging ze ook nog eens klagen als iemand anders dan boodschappen had gedaan en bijvoorbeeld wél kaas meebracht.
Naar buiten gaan durfde ze op een gegeven moment trouwens ook niet meer, daar hebben we haar echt weer toe moeten zetten. Ze was steeds heel erg moe en lag steeds in bed of kwam er net uit als wij langskwamen of belden. Natuurlijk was het slecht weer en dan is dat een excuus om er niet uit te gaan maar niet om steeds in bed te liggen. Inmiddels wordt het beter weer en stimuleren we haar zoveel mogelijk om er ook zelf uit te gaan. Ze gaat met de fysiotherapeut gelukkig wel vaak naar buiten, met de rollator. Maar zelf kan ze ook met de scootmobiel gaan en als we dat samen doen (ik lopend uiteraard) zegt ze wel dat het fijn is en ze dat vaker moet doen, dus er is hoop.
Vorige week zijn we naar de geriater geweest, ik wacht nog op de uitslagen. Die moeten uitwijzen of er lichamelijk nog iets anders aan de hand is met mijn moeder. Hij heeft een paar geheugentests gedaan en daar kwam uit dat het geheugen niet heel erg veel slechter was geworden ten opzichte van twee jaar geleden, dat vond de arts wel opmerkelijk. Het ging ongeveer zo:
Weet u wat voor dag het is?
Donderdag?
Goed, en weet u de maand?
Februari?
Nee, het is maart, weet u welke datum?
Nou, als ik de maand al niet weet zal ik dat ook wel niet weten.
Ik noem drie woorden: Boek, plant, molen. Kunt u dat herhalen?
Boek, plant, molen.
Goed, weet u waar u bent?
In het ziekenhuis
Goed, weet u op welke verdieping?
Op de zesde?
Nee, op de derde. Weet u de drie woorden nog?
Nee.
Daarna heeft hij ook vragen gesteld die meer betrekking hadden op de gevoelens. Vragen als: "Voelt u zich gelukkig?" en "Bent u eenzaam?" De uitkomsten van die vragen zouden op een depressie kunnen wijzen maar eerst wordt dus uitgezocht of lichamelijk alles in orde is. Het is heel wisselend, die stemmingen. Maar ja, stel je voor dat je alleen bent en je vergeet van alles. Vooral de dingen die je net gedaan hebt of waar je gisteren was.
"Ik vind dat nog het ergste, dat ik van alles vergeet", zegt ze dan.
Dat is toch ook alleen maar te beamen?

Overigens ben ik gebeld door de consulente van de huisarts. Zij volgt mijn moeder (en deze blog) al een tijdje en we spreken elkaar regelmatig om ervoor te zorgen dat de situatie -mijn moeder die zo lang mogelijk thuis wil blijven wonen- zo goed mogelijk gehandhaafd kan blijven. De consulente heeft nu ook een eigen blog geschreven waar heel veel waardevolle informatie over Dementie te vinden is. Vandaar dat ik in de zijlijn een link naar deze blog heb gezet.