donderdag 6 januari 2011

Drie pinguïns



Hoi Mam, oh, wat kijk je triest wat is er?
Ik weet niet, ik voel me niet goed.
Wat is er dan?
Ik denk dat het met me gedaan is, voor mij hoeft het niet meer.
Nou, dat klinkt niet erg vrolijk, ben je depressief?
Ja, ik denk het wel. En ik voel me niet goed en dan zie ik ook nog de hele tijd die zielige pinguïns voor me.
Welke pinguïns?
Nou daar op de nieuwe kalender, die drie pinguïns op een ijsschots, zo zielig en uitzichtloos. En dan zijn ze ook nog met z'n drieën.
Hoezo met z'n drieën? Dat is toch niet erg?
Jawel, want die twee links horen bij elkaar en die ene staat maar apart, heel zielig.
Ik snap het wel, je zit hier aan de keukentafel met precies die kalender op ooghoogte voor je. Dat is geen leuk beeld als je er zo over denkt.
Vorig jaar was het ook een stomme foto, daar heb ik toen een leuke tekening overheen geplakt. Die heb ik nog wel.
Zullen we vragen om een nieuwe tekening?
Ja, dat is goed.

5 opmerkingen:

  1. Hallo Nicole,

    Wat bijzonder dat je een dagboek bijhoudt over je moeder. Mijn beide grootouders kregen tegelijkertijd Alzheimer en het was best moeilijk om te zien hoe hun wereldje steeds mistiger werd. Vooral mijn vader vond het zwaar dat zijn moeder hem niet meer herkende op het laatst (mijn opa was toen al overleden).
    Ik hoop regelmatig even je blog te lezen.

    Groetjes,
    Corine van der Wal-Wubs

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een mooie, ontroerende en tegelijk ook grappige stukjes! Kwam hier toevallig terecht (via twitter, maar weet niet meer hoe) en moest meteen aan Voskuil over 'De moeder van Nicolien' denken.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @Epona Dank voor je reactie! Mijn moeder reageerde ontroerd toen ze je reactie las. Gelukkig reageerde ze positief op mijn blog en ze fleurde er erg van op. Ik denk stiekem dat het haar geheugen misschien wel goed doet.

    @nicheje Een boekentip! Ik ken het boek niet, maar het maakt wel nieuwsgierig. En via Twitter, ja zo kom je nog eens ergens he ;))

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik ken de stukken uit 'Het Bureau', maar ze zijn ook (enigszins bewerkt geloof ik) gebundeld in 'De moeder van Nicolien'. Ik vond het erg mooie verhalen en de vergelijking bedoel ik dan ook als een zeer gemeend compliment!
    Ken je wel het boek van Stella Braam over haar vader? Dat heb ik niet gelezen, maar afgaand op de recensie lijkt het me de moeite waard.
    Ja, met twitter kom je wel eens ergens, maar sosm weet je niet hoe het liep ;-) Maar dit blog vond ik in elk geval weer terug.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. @nicheje Dankjewel voor het mooie compliment!

    BeantwoordenVerwijderen

Reacties zijn welkom!